Poesia di Antonio Lepore
'U dialétte fuggiane
'U dialétte fuggiane
'Eje bèlle putè scrive 'uu dejalette,
sèrve, sì 'mbara' mègghje 'u taliane;
se pònne fa' poèsie, sunètte:
pe recurda' de chiù timbe lundane
Ese tu sinde parla' 'u fuggiane,
te pare d'esse amgore crijature,
u' core s'addecrèje sane sane,
e t'arrecurde 'u prime amore pure.
Quanne 'nd'a rècchie quèsta voce arrive,
èje cum'è nu sunne bèlle assaje,
pare na museche probbete vive
e de sendirle nen te stanghe maje.
Quille cè da peccenunne sapive,
nen t'u puje scudà ma sèmbe 'u saje.
sèrve, sì 'mbara' mègghje 'u taliane;
se pònne fa' poèsie, sunètte:
pe recurda' de chiù timbe lundane
Ese tu sinde parla' 'u fuggiane,
te pare d'esse amgore crijature,
u' core s'addecrèje sane sane,
e t'arrecurde 'u prime amore pure.
Quanne 'nd'a rècchie quèsta voce arrive,
èje cum'è nu sunne bèlle assaje,
pare na museche probbete vive
e de sendirle nen te stanghe maje.
Quille cè da peccenunne sapive,
nen t'u puje scudà ma sèmbe 'u saje.